تحقیق بيمه و مديريت در صنايع غذايي

تاريخچه فعاليت موسسات بيمه  در ايران در يك نگاه 

اولين بار واژه‌ي بيمه در ايران درسال 1256 هجري شمسي، به‌کار رفت. در آن سال قانوني به تصويب رسيد كه طي آن دولت ايران به اتحاديه عمومي پست بين الملل پيوست.

در 27 اسفند 1309 مقرراتي در خصوص کارگران به تصويب هيات وزيران رسيد که به موجب آن، صندوقي به نام صندوق احتياط براي کمک به کارگران تشکيل شد.  ضوابط آن به گونه اي بود که بين سال‌هاي 1314– 1310 که شرکت سهامي بيمه ايران تاسيس شد ، حدود 23 شرکت بيمه خارجي يا نمايندگان آنها در امور بيمه‌هاي بازرگاني شامل آتش سوزي، باربري، درمان، اتومبيل، حوادث و  عمر در ايران به کار مشغول بودند. اين در حالي بود که در سال 1331 با تصويب دولت، شرايط و محدوديت هاي بيشتري براي کار شرکت‌هاي بيمه خارجي مقرر شد و فقط دو شرکت بيمه‌ي خارجي يوركشاير و اينگستراخ در ايران فعاليت داشتند و از فعاليت ساير شركت‌هاي خارجي جلوگيري بعمل آمد.  با محدود کردن کار شرکت هاي بيمه‌ي خارجي، دوران ظهور شرکت هاي بيمه‌ي داخلي شکل گرفت و اين به گونه اي بود که تا قبل از انقلاب 16 شرکت بيمه‌ي ايراني وابسته به بخش خصوصي که برخي با سرمايه و مشارکت هاي خارجي نيز تشکيل شده بودند در کنار دو شرکت خارجي ذکر شده مشغول فعاليت شدند و شركت سهامي بيمه‌ي ايران شرق به عنوان اولين شركت بيمه ملي در خرداد ماه 1329 در ايران تاسيس شد.

در سال 1349 موسسه‌ي آموزش عالي براي بيمه و بيمه گري به نام مدرسه عالي بيمه تاسيس شد که هدف آن تربيت کادر متعهد و متخصص در امور بيمه‌اي کشور بود.

با افزايش عملکرد و توسعه‌ي فعاليت موسسات بيمه، ضرورت اعمال نظارت بر نحوه‌ي عملکرد آنان به منظور حفظ حقوق بيمه‌گزاران احساس شد. اين امر منجر به تاسيس بيمه‌ي مرکزي ايران در سال 1350 شد.